Словенско народно гледалишче, Љубљана (СЛО)

Режија: Ivana Djilas

Долго време сонував за претстава со голем број силни жени. Актерки што ги познавам одамна, не само на сцената, туку и лично. За интимен проект во кој тие нема да мора да бидат хероина од општественото дно или каков било воин. За претстава во која жените би можеле да бидат сѐ освен мажи: грди, глупави, корумпирани, пасивни, компромитирачки, лажечки, повредени, злобни, со предрасуди, патријархални, ангажирани, паметни, храбри, инфериорни, гротескни, посесивни. И овие приказни се такви. Ја фаќаат жената во моменти на интимност, кога никој не ја гледа затоа што не се вредни за спомнување. Моментот кога жената загрева супа или облекува чорапи. Во моментот кога прифаќа компромис, калкулира, се согласува на лоши врски, кога не е убава, кога „не е за јавноста“.
Постојано мислам дека еднаквоста меѓу мажите и жените ќе се случи кога ќе дозволиме ист број глупави жени да бидат на лидерски позиции како што сега им дозволуваме на мажите.
Ивана Ѓилас – режисерка